یک رابطه عاشقانه چگونه دوام می آورد؟

خوشبختی را یاد می‌گیریم؟

تعداد زوج‌هایی که خوشبخت هستند، به این معنا که از زندگی باهم لذت می‌برند، در آغوش هم به آرامش می‌رسند، از کنارهم بودن راضی‌اند و آینده را در ذهن‌شان با هم ترسیم می‌کنند، واقعا چقدر است؟ هیچ کس نمی‌تواند آمار بگیرد. نه  اما  به هرحال، تعدادی از زوج‌ها خوب و خوش و خرم زندگی می‌کنند و در مجموع خوشبختند.
سوال این است: چه کسی به آن‌ها یاد داده چطور خوشبخت باشند؟ فقط قضا و قدر بوده یا کسی رمز خوشبختی را به آن‌ها آموخته؟ یا خودشان توانسته‌اند کیمیای سعادت در زندگی مشترک را کشف کنند؟ موفقیت در زندگی مشترک، مثل موفقیت در هر زمینه دیگری، کمی نیاز به شانس دارد اما بسیار بسیار بسیار بیشتر، به آگاهی و اراده آدم‌ها بستگی دارد. موفقیت را هیچ جا به آدم‌ها آموزش نمی‌دهند اما اصولی که با آن می‌شود به موفقیت رسید را چرا. در زمینه ازدواج هم اصولی هست که باید مردان و زنان یاد بگیرند تا بتوانند به‌خوبی در کنار هم زندگی کنند؛ اصولی که گاهی پدر و مادرهای آگاه، آن‌ها را به فرزندان‌شان می‌آموزند، گاهی آدم‌ها با مطالعه و تجربه‌های خودشان یاد می‌گیرند و البته در بسیاری از موارد آدم‌ها یاد نمی‌گیرند و گاهی تا آخر عمر عذاب می‌کشند؛ اصولی که یکی از مهم‌ترین آن‌ها «کنترل» است.

اصلی که مردان باید رعایت کنند؛ کنترل

کنترل، در وجوه دیگر رابطه زناشویی هم صادق است. مثلا در موضوع مواجهه با جنس مخالف. آیا مرد ایده آل، مردی است که هیچ‌گونه مواجهه‌ای با جنس مخالف در محیط کار یا در کوچه و خیابان و... نداشته باشد؟ معلوم است که نه. ایده‌آل، مردی است که مواجهه با جنس مخالف دارد اما به‌صورت کنترل شده؛ مردی که می‌تواند احساسات و عواطفش را کنترل و مدیریت کند و مثلا در عین همکاری، ارتباطش با همکاران جنس مخالف، جنبه غیراخلاقی پیدا نکند.روان شناسان می‌گویند، وقتی یک مرد در عین حال که احساسات جنسی قوی دارد، قدرت کنترل آن را هم داشته باشد، همسرش می‌تواند از بند موانع و عوامل بازدارنده‌ای که در مسیر احساسات درونی‌اش قرار دارند خلاص شود و به این ترتیب سطوح بالاتری از رضایت را تجربه کند. آثار کنترل مرد روی احساسات جنسی‌اش فقط محدود به تختخواب نیست. یک مرد «با کنترل»، باعث افزایش حس اطمینان و اعتماد همسرش می‌شود و کدام مرد است که نداند چنین اطمینانی تا چه حد می‌تواند زندگی مشترک را دلپذیر کند؟ همان طور که عدم‌اطمینان، زندگی را به جهنم تبدیل می‌کند.رضایت بیشتر زن، طبیعتا رضایت بیشتر مرد را به‌دنبال می‌آورد زیرا مردان، ذاتا و ناخودآگاه به‌دنبال این هستند که همسرشان را راضی کنند. مردی که احساس می‌کند می‌تواند همسرش را به سطح بالایی از رضایت برساند، اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کند و درنتیجه لذت بیشتری را هم تجربه می‌کند.

اصلی که زنان باید رعایت کنند؛ تحسین

گفتیم که مردان ذاتا به‌دنبال رضایت زنانند. همه ما از تحسین خوش‌مان می‌آید. درست. ولی این‌جا صحبت از یک تمایل ناخودآگاه در مردان است که تاثیر مستقیم روی موفقیت زندگی مشترک دارد. مردان، حتی «منجمد»‌ترین‌شان، آن‌ها که سال به سال هم قربان صدقه همسرشان نمی‌روند، در حالت طبیعی (و نه مثلا در وضعیت جنگی) در همه وجوه زندگی مشترک، می‌خواهند رضایت همسرشان را جلب کنند. ممکن است این حرف را هیچ وقت به زبان نیاورند؛ ممکن است حتی از روش خودشان که برای زنان روش مطلوبی نیست سعی کنند؛ ممکن است گاهی حتی این تمایل ذاتی را فراموش کنند ولی به هرحال، آنچه خوشحال‌شان می‌کند، رضایت همسرشان است. آن‌ها وقتی احساس می‌کنند به نیازهای همسرشان به بهترین نحو پاسخ داده‌اند، اعتماد به نفس و انگیزه بیشتری برای ابراز محبت و تلاش بیشتر برای رضایت همسرشان پیدا می‌کنند. درست برعکس، وقتی مردان احساس کنند که با وجود همه تلاش‌ها، نمی‌توانند همسرشان را خوشحال کنند، وقتی احساس بی‌کفایتی کنند، وقتی مدام در معرض انتقادات همسرشان باشند بدون آن‌که بابت همه تلاش‌هایی که می‌کنند تحسین شوند، افسرده می‌شوند؛ بی‌انگیزه می‌شوند و در نتیجه، وضعیت از آنچه هست بدتر و بدتر می‌شود. مردان به‌رغم ظاهر خشن‌شان، خیلی هم تی‌تیش مامانی هستند. پس، بدترین اشتباه یک زن می‌تواند این باشد که همسرش را زیر کوهی از انتقادات خفه کند.مردها پس از چنین موقعیتی، خیلی سخت به وضعیت عادی بر می‌گردند.  شاید ظاهرا اتفاقی نیفتد ولی مردان در ناخودآگاه‌شان اعتماد به نفس‌شان را از دست می‌دهند و این ناامیدی و بی‌انگیزگی باعث فاصله بیشتر آن‌ها با همسرشان می‌شود. دقت کنید که هدف خانم محترم دقیقا برعکس بوده، او می‌خواسته به مرد بگوید که چقدر ناراحت است و چقدر می‌خواهد از همسرش تلاش بیشتری ببیند!  در چنین وضعیت ناامید کننده‌ای، یکی از مکانیسم‌های دفاعی مردان، پناه بردن به فردی دیگر و تسکین دادن و پیدا کردن اعتماد به نفس مجدد در ارتباطی جدید است. چیزی که وضع را باز هم بدتر و بدتر می‌کند...