صدای بال ققنوسان

پس از چندین فراموشی و خاموشی

صبور پیرم

ای خنیاگر پایرن و پیرارین

چه وحشتناک خواهد بود آوازی که از چنگ تو برخیزد

چه وحشتناک خواهد بود

آن آواز

که از حلقوم این صبر هزاران ساله برخیزد

نمی دانم در این چنگ غبار آگین

تمام سوگوارانت

که در تعبید تاریخ اند

دوباره باز هم آوای غمگین شان

طنین شوق خواهد داشت؟

شنیدی یا نه آن آواز خونین را؟

نه آواز پر جبرئیل

صدای بال ققنوسان صحراهای شبگیر است

که بال افشان مرگی دیگر

اندر آرزوی زادنی دیگر

حریقی دودناک افروخته

در این شب تاریک

در آن سوی بهار و آن سوی پاییز

نه چندان دور

همین نزدیک

بهار عشق سرخ است این و عقل سبز

 

محمد رضا شفیعی کدکنی